زودرنجی در زنان به نسبت مردان بیشتر دیده می شود و این زودرنجی به مقداری در زنان به لحاظ روح عاطفی که در آنها هست امری طبیعی بوده که فقط کافی است کنترل شده و خویش را از عوارض آن حفظ نمود و تلاش نمود که آثار آن در رفتار و اعمال انسان بروز نکند.گاهی نیز زودرنجی از آثار حس حقارت در انسان است، روانشناسان قائلند افرادی که از حس حقارت رنج می برند معمولاً از این که مورد انتقاد قرار گیرند تنفر دارند و از آن می رنجند، دراین صورت باید به درمان حس حقارت پرداخت که آنها نکاتی را در این جهت توصیه کرده اند :

1- سعی شود علل حقارت پیدا شود.

2- سعی شود تا آنجا که امکان دارد نسبت به دیگران مهربان باشید.

3- به خصلت های پسندیدة خود پی برده و آنها را افزایش دهید.(کتاب روانشناسی برای زیستن دکتر جلالی)

در مباحث اخلاق برای درمان زودرنجی گفته اند از نکاتی که تأثیر بسزایی در این امر دارد رفق و مدارا در برخورد و معاشرت با دیگران است.

این رفق و مدارا نشأت گرفته از عظمت روح و شرح صدر انسان است، بمیزانی که آدمی شرح صدر داشته و دریا دل باشد با دیگران با مدارای بیشتری برخورد نموده و درصد تحمل او در قبال برخورد با سخنان دیگران افزایش یافته و از زودرنجی رهایی پیدا خواهد کرد.

درروایت وارد شده است که “همانا در رفق زیادت و برکت است و کسی که از رفق محروم شد از خیر محروم است.”